De Franse haute cuisine die Cees Helder in Parkheuvel een prominent podium gaf, kreeg 16 jaar geleden met Erik van Loo de gedroomde opvolger. Van Loo die overigens in 2022, 25 jaar Meesterschap mocht vieren, lijkt die fakkel stilaan aan zoon Julien door te geven. Van Loo jr. geeft aan het oeuvre van zijn vader een sterk visueel accent en blijft daarbij wel trouw aan het bekende, genuanceerde smakenpalet. Ceviche van coquilles bekijkt Julien van Loo met een grafisch oog zodat het gerecht dat de laatste jaren in alle segmenten van de horeca makkelijk toegang vond zich op dit hoge niveau kan onderscheiden. Gebruik van hazelnootjes brengen bovendien een geslaagd extra accent in het complex opgebouwde voorgerecht. In Parkheuvel wordt tarbot eerder gekoesterd dan gegrild of gepocheerd. De vis smelt immers op de tong en krijgt daar een zeer klassieke maar o zo treffende saus met jus van paddenstoelen bij naast cantharellen, frisse doperwtjes en crème van eidooier. We hebben nog maar net onze loftrompet terug onder tafel gezet en daar verschijnt een tenorsax in witte chocolade op het bord gevuld met yoghurt en gezouten karamel, afgewerkt met goudpoeder en verder met swingend citroentijmijs en gevulde frambozen. In de verte horen we niet langer de dieselmotoren van de schepen op de Nieuwe Maas maar wel Branford Marsalis. Of was het toch Stan Getz?
Openingstijden
Awards
-
Gastheer van het Jaar 2017
