Da Vinci heeft in haar dik dertigjarige bestaan nauwelijks aan klasse ingeboet. Nog altijd ervaren we die aangename deining in de ruim opgezette eetzalen van dit architectonische complexje aan de Maas, met zijn stalen constructies en hoge plafonds, privé- en aperitiefruimtes, inkijkkeuken en gerieflijke fauteuils aan strak gerokte tafels met pastelkleurig linnen en bont servies. Steevast platgelopen door een kosmopolitische kring van zakenlui en Limburgse fijnproevers, aangevuld met nieuwsgierige gastronauten uit binnen- en buitenland. Gelokt door de in al die jaren met culi-prijzen bedolven chef Margo Reuten en haar sympathieke partner Petro Kools die op zíjn terrein als sommelier en gastheerschap al net zo groots presteert. Gebakken ganzenlever bij gekaramelliseerde appel in jus van kalfsfond met calvados en crêpe suzette met geslagen room, vanille-ijs en stroperige Grand Marnier saus zijn naast salade Riche en steak tartaar ‘Pietsjesveld’ eeuwige blijvers op de kaart. Het gerechtje met smeuïge kalfssukade plus krokante zwezerik op crème van zwarte knoflook en schorseneer is in smaak, bereiding en presentatie al even onberispelijk klassiek. Evenals Reutens ode aan leermeester Toine Hermsen: in bladerdeeg verpakte, gebakken Noordzeetarbot met eekhoorntjesbrood en knolselderij in schuimige beurre nantais geparfumeerd met eekhoorntjesbrood. Diepe buiging ook voor de begeleidende wijnen uit Kools ontzagwekkende voorraad. Hier klopt werkelijk alles.